Welkom thuis

fairy home 2

Onlangs ben ik, en daarmee ook het kantoor van Mamadans, verhuisd van een huis aan zee naar de stad. Opnieuw ben ik een thuis aan het creëren voor mijzelf en mijn gezin. Het is niet nieuw voor me. In de afgelopen vijf jaar zijn we meerdere keren voor korte en langere tijd verhuisd en ik ben er expert in geworden; een goede bestemming kiezen, weten wat je nodig zal hebben, je spullen minimaliseren, inpakken in enkele koffers / dozen, verheugen en gaan. Ter plekke zo snel mogelijk alles verkennen en in me opnemen. Enkele meegebrachte dingen waar we waarde aan hechten maken het meteen ‘van ons’. En na een tijdje het huis in gebruik te hebben genomen voelt het als thuis.

fairy home 1

Verhuizen. Weten wat je nodig zal hebben, verheugen en gaan.

Toen ik zwanger was creëerde ik ook een thuis. Eentje voor mijn groeiende kindje. De landing in mijn buik probeerde ik zo aangenaam mogelijk te maken door diep te slapen, gezond te eten en drinken, te bewegen met wandelen, yoga en dansen en door mijn gemoed prettig te houden. Eerst was het onwennig omdat ik niets merkte van mijn ‘inwoner’, maar geleidelijk raakten we op elkaar afgestemd en werd ik steeds meer zijn ’thuis’.

Het thuis van mijn kids. Ik moet er heel wat voor doen; beschikbaar zijn

En dat gaat nog door. Mijn schoot en mijn omhelzing zijn nog altijd de basis waar mijn kids komen uitrusten en opladen. Ik moet er heel wat voor doen, namelijk beschikbaar zijn en hen welkom heten. Gelukkig heb ik goed geoefend tijdens de zwangerschappen en weet ik dat ik nog altijd dezelfde verzorging moet doen (slapen, eten, bewegen, plezier maken) om mij, hun thuis, te onderhouden en vorm te geven.

Wanneer we ons thuis voelen in ons lijf en bij elkaar, is zo’n verhuizing van huis ook gemakkelijker, want we nemen elkaar mee.

 

Mothering the mother

 

 

Gisteravond nam ik deel aan de training ‘Mothering the mother’ door het Postnatal Support Network (internationaal netwerk). Daarin onderbouwen zij hun oproep om iedere moeder een 40 dagen kraamtijd te geven en leren ze de deelnemers hoe je een moeder echt goed kunt verzorgen.

 postnatal

Mijn reden om daar te zijn is dat ik me wil blijven ontwikkelen in het verzorgen van mama’s. Ik wil mama’s zelf bewust maken van de verzorging die ze nodig hebben en hen middelen geven om die verzorging voor zichzelf en hun kind te regelen.

Ik vond de boodschap indrukwekkend: het is waardevol de kraamtijd, er gebeurt zoveel, de baby, de moeder en het hele gezin ontwikkelt zo veel en er is zoveel om van te herstellen! We zijn er allemaal bij gebaat dat jonge gezinnen een zachte landing krijgen. Het is raar dat er zo kort en zo weinig hulp wordt gegeven. De moeder is het waard om geholpen te worden, ja, wel 40 dagen lang. Lang? Geen dag teveel.

Op de bijeenkomst waren doula’s, zwangerschapsdocentes en andere geïnteresseerden. Dit gaat iedereen aan. Want iedereen kan hulp geven.

Het meest belangrijke bij het geven van hulp is je houding: belangeloos, goed luisterend naar de behoeften van diegene die je helpt en je eigen issues opzij zettend.

Ik weet zeker dat we met de ervaring en kennis van het Postnatal Support Network goed worden in de voorbereiding en het geven van verzorging aan de moeder (en haar gezin).

In juni is de tweede bijeenkomst en je bent welkom.